آرتریت
آرتریت یا التهاب مفصل عامل زانو درد بدون وجود آسیب‌های فیزیکی است، به برافروختگی مفصل که با ورم ، درد، کج شدن و محدودیت حرکت همراه است، آرتریت می‌گویند. بیش از صد نوع آرتریت در جهان وجود دارد.
شکل‌های مختلف آرتریت
- استئوآرتریت
استئوآرتریت شایع‌ترین نوع آرتریت است که با نام آرتروز نیز شناخته می‌شود. در استئوآرتریت زانو با گذشت زمان از بین رفته و زانو سفت و خشک می‌شود و در نهایت می‌تواند منجر به سایش سر استخوان‌ها شود. این نوع آرتریت بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می‌شود.
- آرتریت کودکان
آرتریت کودکان یک بیماری مزمن است. اگر تورم مفاصل در کودکان بیش از شش هفته باقی بماند احتمال ابتلا به آرتریت کودکان وجود دارد.
- روماتوئید آرتریت
روماتوئید آرتریت یک بیماری خود ایمن است و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی به درستی کار نکند، این بیماری بیشتر در زنان شایع است،که باعث التهاب مفاصل می‌شود.
- آرتریت پس از سانحه
اگر استخوان‌های زانو در اثر آسیب فیزیکی مانند تصادف دچار آسیب شوند، شکستگی ممکن است به سطح مفصل آسیب وارد کرده و بعد از سال‌‌ها منجر به آرتروز شود.
- آرتریت عفونی
آرتریت عفونی که به آن آرتریت سپتیک گفته می‌شود، به وجود عفونت در مفصل گفته می‌شود که موجب ایجاد درد می‌شود.
- آرتریت پسوریاتیک
آرتریت پسوریاتیک به نوعی از التهاب مفاصل گفته می‌شود که به دلیل بیماری پسوریازیس به وجود می‌آید. همه افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریاتیک مبتلا نمی‌شوند.
علائم آرتریت
- تب
- خستگی
- بی‌اشتهایی
- تورم جزئی
- درد مفصل
- سفتی مفاصل
- خشکی مفصل
- بی‌حسی و گزگز
- کاهش دامنه حرکت
عامل خطر
چاقی
چاقی یکی از عوامل مهم بروز و تشدید آرتریت است.
جنسیت
شیوع نوع آرتریت روماتوئید در زنان دو برابر مردان است.
افزایش سن
خطر ابتلا به آرتریت با افزایش سن، افزایش می‌یابد و معمولا در بین 40 تا 60 سالگی علائم شروع می‌شوند.
سیگار کشیدن
با توجه به اثرات سیگار روی سلامت غضروف و استخوان‌ها، علائم آرتریت در افراد سیگاری شدت بیشتری دارد.
خصوصیات ژنتیکی
ژنتیک عامل موثری در ایجاد بیماری آرتریت روماتوئید است، اگر والدین یا خواهر و برادر شما به آرتریت مبتلا باشند احتمال اینکه شما نیز به این بیماری مبتلا شوید بیشتر می‌شود.
تشخیص آرتریت
روماتولوژیست پزشک متخصص آرتریت است که می‌تواند این بیماری را تشخیص دهد. برای تشخیص آرتریت اقدامات زیر صورت می‌گیرد :
- اطلاعاتی در مورد سابقه پزشکی فردی و خانوادگی کسب می‌شود.
- علائمی نظیر نبود حرکت در مفاصل، قرمزی و تورم مورد بررسی می‌شود.
- از مایع مفصل نمونه برداری می‌شود و مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- تست‌های تصویر برداری مانند سونوگرافی، رادیولوژی و ام آر آی انجام می‌شوند.
درمان آرتریت
درمان دارویی
برای کنترل التهاب و درد مفاصل می‌توان از برخی داروهای ضدالتهاب و ضد درد استفاده کرد. برخی دارو های تجویزی دیگر نیز وجود دارند که باید زیر نظر پزشک مصرف شوند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی و انجام برخی ورزش‌های خاص می‌تواند برای تقویت عضلات و کاهش سفتی مفصل کمک کند.
آتل و سایر وسایل کمکی
برخی مواقع روش‌هایی مانند آتل بندی و استفاده از اسپیلنت می‌تواند به تسکین مفاصل دچار آرتریت کمک کند.
جراحی
زمانی که سایر راهکارها و درمان‌های غیر جراحی نتوانند علائم را تسکین دهند از درمان جراحی استفاده می‌شود.
راه‌های کنترل آرتریت
کنترل وزن : برای اینکه احتمال ابتلا به بیماری کاهش یابد خوب است وزن خود را کنترل کنید و از ایجاد اضافه وزن جلوگیری کنید.
فعالیت بدنی : فعالیت‌های بدنی می‌توانند در کاهش درد و حرکت بهتر موثر باشند.
مصرف امگا 3 : اسید‌های چرب امگا 3 که از نوع چربی‌های غیر اشباع می‌باشند، باعث کاهش التهاب می‌شوند. طبق تحقیقات انجام شده امگا 3 فعالیت آرتریت روماتوئید را کاهش می‌دهد.
کنترل قند خون : قند خون خود را کنترل کنید، زیرا رابطه دو طرفه بین دیابت و آرتریت وجود دارد، به طوری که افراد مبتلا به دیابت در معرض ابتلا به نوع استئوآرتریت این بیماری هستند. همچنین 61 درصد افراد مبتلا به آرتریت در معرض خطر دیابت قرار دارند.
منابع :
